Jong & oud in het oerwoud en tempels in veelvoud

Dag 31: Nadat we hadden uitgeslapen en ontbeten gingen we al shoppend richting het strand waar we allebei een uur hebben gesurft. Eerst gaf ik Elise een uurtje wat tips en een beetje hulp bij het vaart maken. Ze stond al heel vaak de hele golf tot aan het strand te balanceren. s' Middags nog gebodysurft op de grote golven achter in de branding wat erg gaaf was. We aten s' avonds kip curry in een romantisch tuintje naast een zwembad.

Dag 32: Na onze gefaalde poging om een internetcafe te vinden probeerden we het vandaag opnieuw en dit keer met ogenschijnlijk meer succes. We vonden er namelijk wel een, maar de computers waren ouder dan wij. We waagden het er maar op, want veel keus hadden we niet. Daar konden we mooi onze filmpjes en foto's van de gopro en camera halen (dachten we) en we moesten nodig onze vlucht van lombok (ons eindstation) naar Jakarta boeken. Bij het boeken van die vlucht bleek dat het via alle vliegticketsites twee keer zo duur was als via de lokale site. Deze was echter wel in het Indonesisch dus het kostte ons wat moeite om het goed te begrijpen. Ook het betalen bleek lastig te zijn, omdat iDEAL niet tussen de betaalopties stond. Na heel lang proberen en alle gegevens meerdere keren ingevuld te hebben ging de oude computer in een diepe slaap. Ons geduld werd flink getest (vooral mijne, want Elise zat rustig haar aardbeienjuice te drinken). Gelukkig hadden ze nog een computer en nadat ik een lieftallige dame (die uitgebreid aan het facebooken was) wat onrustig begon aan te staren konden we het na 10 min nog een keer proberen. Als je denkt: Jezus wat duurt dit verhaal lang dan kom je in de buurt van hoe ik me toen voelde. Volgens Murphy's law stapte de tweede computer natuurlijk ook zijn graf in toen we bij het betaalgedeelte aankwamen dus dat was dat. Bezweet en gefrustreerd gingen we naar het strand waar we wat gingen surfen. Elise ging weer lekker en dus liet ik het haar maar een keer zelf proberen om haar even te laten merken dat het best lastig is om alles zelf te doen. De eerste twee golven die ze zelf nam surfte ze echter helemaal tot aan het strand. Voor mij ging het helaas wat minder. De golven in de branding sloegen vaak hard dicht op de zandbank en waren flink groot. Met mijn beperkte skills lukte het niet om de zeldzame goede golven te spotten en net op de goede plek te zijn als die aankwamen waardoor ik daar flink van baalde. Wat ik toen bevestigd kreeg was dat er een bijzonder lieve meid met mij mee is die me weer helemaal heeft opgevrolijkt. Hierdoor konden we toch gezellig uit eten en hebben we lekker chicken kebab gegeten in het restaurant mannekepis (die op bijzondere wijze geen namaakbeeld daarvan hadden).

Dag 33: Na de wat kortere stranddag van dag 31 namen we ons voor om vandaag een lange stranddag te nemen. Daarom besloten we (Lees Elise) om nog even te shoppen voor een zwembroek/bikini. Onderweg kwamen we allemaal winkels tegen met andere leuke spullen, maar met mijn tijdsbewuste doelgerichte shopaanpak gingen we als een speer door een aantal zwemkledingwinkels. Zo had ik binnen een paar minuten eindelijk een mooie nieuwe zwembroek en Elise binnen een, voor vrouwen zeer bescheiden, half uur een nieuwe bikini die voor haar gemaakt leek te zijn. Om 1 uur een klein surfboard gehuurd en ondanks de slechte surfreeks toch nog een paar golven gepakt. De golven leken die dag minder om te klappen en dit was onze laatste surfdag dus wou ik het liefst zo lang mogelijk surfen. Rond vieren helemaal uitgeput op het strand geploft. Voor het avondeten nog lekker even warm gedoucht en terug naar het strand gegaan om daar onder zeer goede live muziek en wat romantische lichtjes een pizza te eten. Bij aankomst hield ik, de gentleman die ik ben, Elise d'r stoel iets van de tafel zodat ze lekker kon gaan zitten. Ze was meteen helemaal nat. Dat had iets te maken met mijn super getrainde lichaam of dat natte kussentje dat op haar stoel lag. Daar ben ik nog niet uit.

Dag 34: Zo'n ochtend als vandaag hebben we al meerdere keren beschreven dus ik hou het kort. Opstaan, inpakken ontbijten en gaan met die banaan. Eenmaal in ubud aangekomen gingen we op zoek naar een van de twee homestays waar we wilden verblijven. De eerste was vol dus we kwamen terecht bij sania's house. Een prachtig complex dat aan het midden van de markt ligt met tropische planten, kleine tempeltjes en een zwembad. s' Avonds gingen we op pad om nog even een schepijsje van kokos, mango en passievrucht (zeer de moeite waard!) te eten voordat we naar de legong dans (traditionele Balinese dans) gingen kijken. De begeleidende gammelan muziek gaf in combinatie met de enorme expressiviteit op de gezichten van de danseressen en de locatie in een voormalig paleis een hele gave ervaring. Uiteindelijk aten we om 21:30 op een afgelegen pleintje allebei een heerlijke chicken teriyaki.

Dag 35: we sliepen uit en genoten van een heerlijke pineapple pancake en fruitsalade inclusief banaan, die Kevin systematisch verwijderde en op mijn bordje legde waarna hij een andere vork gebruikte om zijn fruit te eten. We pakten onze spullen in en gingen via de monkey forest road met allerlei leuke winkeltjes naar, je raad het al..., het monkey forest. Voordat we naar binnen gingen aten we nog wat en deden de rugtas goed dicht, omdat we de dag van tevoren hadden gehoord dat ze zelfs de oorbellen uit je oren halen (die had ik dus mooi niet ingedaan). We liepen naar binnen en zagen meteen overal om ons heen apen, van grote zware apen die je echt niet op je schouder wilt hebben tot rennende moederapen met hun kindjes om het lichaam geklemd. We daalden af naar een met mos begroeide tempel met een enorme banyanboom ernaast. Dit zijn heilige bomen met enorme wortels en lianen, die er heel indrukwekkend uitzien. We genoten van de aapjes die overal heerlijk aan het spelen en vlooien waren. Kevin kreeg een aantal keer een aapje op zich die grondig de rugtas doorzocht en even later kreeg ik ook een aapje op me die de maïskorrel die ik had wel op wilde eten. Het grappige is dat de handen en voeten van die aapjes enorm zacht zijn. Ook hoorden we een aantal keer gekrijs en zagen we apen erg hard achter elkaar aan gaan, er leken meerdere groepen apen te zijn die om terretorium vochten. Na alle bananenschillen te hebben omzeild, liepen we richting het hotel toen we besloten bij een van de vele spa's naar binnen te gaan voor een Balinese massage. Helemaal rozig en ontspannen liepen we hierna naar de homestay en namen nog even een duik in het zwembadje. Daarna genoten we nog van een warm bad en sliepen we, net als iedere avond hier, in onder het hele aparte geluid van een beest, waarvan we nu helaas nog steeds niet weten wat het is.

Dag 36: we sliepen heerlijk uit en besloten een rustdagje te nemen. We aten weer hetzelfde ontbijtje (zat bij de prijs van de homestay inbegrepen :P) en gingen daarna aan het mooie zwembadje liggen, waar we onze spannende boeken lazen en uitvogelden wat we de volgende dag wilden doen. We aten laat tussen de middag een paar enorme loempia's op de markt, waar de homestay zich middenin bevond. Daarna doken we weer het zwembad in, waar Kevin trouw wat oefeningen voor z'n linkervoet deed. Waarschijnlijk aten we die avond ergens een pizza, maar dat kunnen we ons allebei niet meer herinneren en nee, er was geen drank in het spel, geloof ik..

Dag 37: we stonden rond 8 uur op, genoten van een heerlijk ontbijtje en trokken onze stevige wandelschoenen aan. We begonnen aan een wandeling uit een van de reisgidsjes die zo'n 6,5 km zou zijn en ons langs een rivier en rijstvelden zou brengen. We liepen door de hoofdstraat, over een brug heen en sloegen daarna linksaf een steil weggetje naar omhoog op. Kevin was hier al ongeveer voorbij gelopen want dit was duidelijk niet de weg die we moesten hebben (hoezo eigenwijs? Hoezo mannen hebben richtingsgevoel? :P) We liepen door een klein schildersdorpje en kwamen meteen het eerste rijstveld tegen. Vervolgens werd uit het boekje niet helemaal duidelijk waar we heen moesten, maar gelukkig hielp een man op een brommer ons met de weg. Even later twijfelde we weer, maar werden we weer geholpen door een man die een beetje op de eerste man leek. Uiteindelijk werden we nog 2x geholpen met de weg en kwamen we erachter dat dit steeds dezelfde man was die ons met z'n brommer achterna reed. In het boekje hadden we gelezen dat de weg naar de rivier vrij lastig was en dat locals je voor een klein bedrag wel wilde helpen. Dus de man nam ons op sleeptouw en hielp ons over het kleine steile en suppergladde (het had geregend) rotsachtige paadje naar beneden. Kevin werd ondertussen als een gek aangevallen door muggen, die blijkbaar zijn angstzweet roken. Bijna beneden hadden we een prachtig uitzicht over de rivier met hiernaast gelegen rijstvelden en jungle. Voor 5000 rupiah konden we steeds door poortjes van de rijstboeren heen, langs de rivier lopen. We zagen af en toe een raftboot met een paar incompetente Chinezen erop langskomen, die ons vaak hardop lieten lachen. Onze gids vertelde veel over de rijstvelden en alle vruchten, groenten en planten die we tegenkwamen. Hij hielp Kevin zelfs de boom vlakbij een afgrond in, omdat Kevin die vrucht graag wilde proeven. Nadat we alledrie een wandelstok hadden gevonden, liepen we een erg gammel bruggetje met wat gaten erin over, zodat we aan de andere kant van de rivier kwamen. Hier liepen we wat meer door de jungle waar we de rand van een watertje volgden. We kwamen 2 ontzettend schattige puppies tegen, die volgens de gids wilde honden waren, en speelden even met ze. We liepen een heel stuk verder en kwamen uiteindelijk het bos uit en in een klein dorpje terecht. Tussen een aantal grote banyanbomen, waar we een paar mooie foto's maakten, stond een tempel en we besloten hier een broodje te eten. De vrucht waar Kevin z'n leven voor waagde bleek uiteindelijk ntv te zijn ;). Daarna liepen we verder achter de gids aan naar een traditioneel Balinees huis en vervolgens naar een plantage waar allerlei kruiden, vruchten, groenten en koffie verbouwd werd. Hier proefden we allerlei verschillende thee en koffiesoorten en kwam ik erachter dat ik sommige koffiesoorten (kokosnootkoffie en nog een andere soort waarvan de naam redelijk onmogelijk was) best lekker vond. Hier kon ik eindelijk een plaspauze inlassen, terwijl beide mannen al een aantal plekjes in de jungle hadden omgedoopt tot toiletten. Na deze welverdiende pauze gingen we weer terug de jungle in en kwamen over meerdere zeer gammele bruggetjes levend aan de andere kant van de rivier terecht. Na een stuk lopen liepen we via een zeer luxe hotel met allemaal villa's naar een mooi uitkijkpunt en vanaf daar terug naar waar we de man ontmoet hadden. Hier bedankten we hem voor deze geweldige dag en gaven hem natuurlijk een dikke fooi. 20 minuten later waren we terug in het hotel waar we compleet bezweet gauw een frisse duik namen. We schatten in dat we in deze 7 uur iets van 10 km hadden gelopen. Na een heerlijke douche aten we in een leuk Indonesisch tentje, waar Kevin en ik een enorme schaal met verschillende Indonesische gerechten (oa rendang, tempe manis, bebek, saté lilit) deelden, dat wil zeggen: hij at 2/3 en ik 1/3.

Dag 38: een of andere idioot (wel een schatje hoor) stond om kwart voor 6 op en ging naar een yogacursus, terwijl ik heerlijk verder droomde over rijstvelden. De cursus bleek al voor redelijk gevorderde yogies te zijn, maar Kevin kon goed meekomen met de verschillende krachtposes, de lenigheidsoefeningen gingen een tikkie minder. Na heerlijk ontspannende yoga en een goeie dosis slaap voor mij aten we weer een lekker ontbijtje op ons eigen terrasje en waren we blij verrast dat we geen echte spierpijn hadden. Met onze moeie benen besloten we toch nog even op pad te gaan en bezochten een museum over Balinese kunst en daarnaast nog 2 tempels, waarvan een diep onder een brug aan de rivier lag en je over een bruggetje (lees: 3 gammele bamboestokken) moest balanceren om er te komen. We aten een late 'lunch' bij een tentje die we eerder gespot hadden, waar ze broodjes kroket etc verkochten. Met een uitzicht over het enorme voetbalveld, waar op dat moment een drukbezochte touwtrekwedstrijd tussen 20 verschillende teams aan de gang was, genoten we van bitterballen en tortilla's met kebab. Vervolgens plonsden we nog even in het zwembad, want ja daar betalen we nou eenmaal voor ;). 'S avonds aten we in een tentje wat we eerder gespot hadden en erg gezellig leek. Dit bleek ook zo te zijn; na een heerlijke hamburger en pizza gingen we met onze voetjes los op de dansvloer waar hele chille live reggae muziek werd gespeeld. We raakten nog aan de praat met wat chille types en maakten er een mooi avondje met wat Bintang van.

Dag 39: we stonden op tijd op en aten snel ons ontbijtje. Om 9:00 uur stonden we klaar bij het bumbu Bali restaurant, waar we een kookcursus zouden gaan volgen samen met een Frans stel. Als eerst gingen we naar de markt waar we over verschillende Indonesische kruiden en groenten leerden. Vervolgens terug naar het restaurant waar we alle kruiden ook gingen proeven; ik besloot de hot chili over te slaan, terwijl Kevin zich er dapper aan waagde. We kregen een schort en een receptenboekje en maakten 6 verschillende gerecht die we uiteraard ook zelf opaten en die zeer goed smaakten! Nadat we van 10:00 -13:00 uur hadden gegeten, regelden we de reis naar Gili air en besloten daarna nog maar eens gebruik te maken van het zwembad (je moet toch ergens je nieuwe bikini/zwembroek showen) en schreven daar ook nog heel nuttig dit reisverhaal. Uitgeput van onze schrijfkunsten namen we daarna een uur durende Balinese massage voor ongeveer 4,50 euro pp. 's Avonds aten we in een restaurant met een Italiaans tintje een tongstrelende lasagne en fettucini.

Dag 40: na weer een dagje uitslapen besloten we een scooter te huren en wat bezienswaardigheden in de omgeving van Ubud te bezoeken. Nadat we getankt hadden (je koopt hier in een kraampje langs de weg zelfgemaakte petrol die ze in wodkaflessen bewaren) gingen we op weg naar Goa Gajah, ook wel de olifantengrot genoemd. Dit is een tempel uit de 11e eeuw die compleet uit een rots gehouwen is en om er binnen te komen moet je via de mond van een angstaanjagend gezicht (zoek maar eens op internet op ;)). Binnenin zijn een aantal nissen waar men vroeger mediteerde. Ook staat er een beeld van Ganesha, de olifantenzoon van Shiva, vandaar de naam 'olifantengrot'. Met rommelende magen liepen we lang een vrouwtje die net een heerlijke maaltijd aan het opdienen was en we besloten hiervan mee te genieten. Kevin zag meteen de mogelijkheid om bij een stalletje vlakbij een nieuwe pet en zonnebril te kopen, aangezien degene die hij eerder gekocht had al weer kwijt was. We vroegen aan deze locals of ze nog tips hadden voor een volgende bestemming en er werd ons de Gununug Kawi aangeraden. Voordat we hierheen reden gingen we eerst op weg naar Yeh Pulu, een diep in een rotswand gebeiteld relief met taferelen waarvan de geschiedenis nog niet ontrafeld is. Onder het genot van dit uitzicht aten we onze nieuw ontdekte vrucht 'mangosteen', erg lekker en sappig. Met volle maagjes begonnen we aan de trip naar Gunung Kawi en stopten we onderweg nog een keer om een paar mooie foto's van rijstvelden te maken. Daar aangekomen knoopten we onze sarongs weer vast en begonnen aan de tocht van steile traptreden naar beneden. We liepen door een poort tussen twee rotswanden en konden daarna rondwandelen op een terrein waar meerdere tempels uit rotswanden gehouwen waren, heel indrukwekkend! De legende vertelt dat de reus Kebo Iwo met zijn vingernagels deze tempels zou hebben uitgekrabt. Gelukkig zijn we hem niet tegengekomen ;). In de schemering reden we terug naar Ubud met onze haren heerlijk in de wind en leverden hier de scooter weer in. Na een heerlijk avondmaaltje doken we tevreden ons bed in.

Dag 41: Omdat het plotseling erg druk was met toeristen die naar de Gili eilanden wilden, hadden we 2 dagen eerder te horen gekregen dat de boot vol zat. Toen we aangaven dat we dan de volgende dag wilden (dag 41), bleek dat ie alweer vol zat. Vandaag dus een dagje van lekker relaxen bij het zwembad, boekje lezen en wat informatie inwinnen over accomodaties op Gili air. Morgen is het dan zover, om 7:00 worden we opgehaald met een busje en rijden we naar Padang Bai van waaruit we met een fast boat (en dus geen publieke ferry, die 5 uur duurt en een niet al te groot drijvend vermogen heeft) naar Gili air gaan!! :)

Stand tot nu toe:
Pogingen tot vliegticket boeken: +/- 20
Aantal muggenbulten tijdens wandeltocht: +/- 35
Aantal nieuwe vruchten: 5 + 3 van afgelopen week.
Aantal boeken gelezen: 11
Aantal dagen over: 11